Ο Angelo Renna θέλει να καθαρίσει και να προστατεύσει μία από τις πιο βιοποικιλικές γωνιές της Μεσογείου: το καταφύγιο Pelagos. Για να το κάνει αυτό, ο αρχιτέκτονας που γεννήθηκε στη Φλωρεντία, έχει σχεδιάσει ένα τεχνητό νησί που παρέχει έναν υδροβιότοπο για τη θαλάσσια ζωή ενώ παράλληλα συλλέγει επιβλαβή μικροπλαστικά από το νερό. Σχεδιασμένο ως «πλωτό εργαστήριο», το νησί διατηρεί το θαλάσσιο οικοσύστημα και παρέχει την υποστήριξη στους ερευνητές με δεδομένα σε πραγματικό χρόνο σχετικά με την κατάσταση της θάλασσας.
Βρίσκεται στη βορειοδυτική Μεσόγειος θάλασσα μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας, το καταφύγιο Pelagos είναι μια ειδική προστατευόμενη θαλάσσια περιοχή, η οποία ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 1999 λόγω της απίστευτης βιοποικιλότητάς της. Στην περιοχή υπάρχουν 12 είδη υδρόβιων θηλαστικών και περισσότερους από 8.500 μακροσκοπικούς οργανισμούς, που αντιπροσωπεύουν μεταξύ 4% και 18% των θαλάσσιων ειδών παγκοσμίως. Επίσης έχει θεμελιώδη ρόλο για χιλιάδες πουλιά που μεταναστεύουν νότια κάθε χρόνο. Εδώ μπορούν να βρουν άφθονο φαγητό και να αποφύγουν να διασχίσουν ανοικτή θάλασσα.
Δυστυχώς, το WWF ανέφερε ότι η Μεσόγειος «μετατρέπεται σε επικίνδυνη πλαστική παγίδα» και το καταφύγιο Pelagos είναι μία από τις περιοχές που πλήττονται περισσότερο. Η Μεσόγειος έχει μια από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις πλαστικών με 1,3 εκατομμύρια θραύσματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Oλα αυτά τα πλαστικά απορρίμματα προκαλούν ανείπωτη ζημιά στα πουλιά και τη θαλάσσια ζωή.
Σε απάντηση αυτής της περιβαλλοντικής έκτακτης ανάγκης, o Angelo Renna προτείνει ένα τεχνητό νησί που συνδυάζει την τεχνογνωσία του σχεδιασμoύ με την προηγμένη τεχνολογία σχετικά με την εκτύπωση 3D. Το πρωτότυπο αποτελείται από δύο στοιχεία: το σκάφος και τον συλλέκτη.
Το "σκάφος" είναι μια ξύλινη δομή καλυμμένη με χώμα που παρέχει ενδιαιτήματα για διάφορα είδη πανίδας επίσης την κορυφή, τα δέντρα και οι θάμνοι παρέχουν καταφύγιο για πουλιά και έντομα. Κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας έχει δημιουργηθεί ένας τεχνητός ύφαλος όπου διάφορα είδη σπονδυλωτών και ασπόνδυλων μπορούν να ζουν εκεί.
Ο "συλλέκτης" βρίσκεται 5 μέτρα κάτω από το νερό - όπου το μεγαλύτερο μέρος του πλαστικού είναι συγκεντρωμένο, σύμφωνα με νέες μελέτες. Πρόκειται για ένα περίπλοκο τρισδιάστατο τυπωμένο σύστημα με διαφορετικές ποιότητες διαπερατότητας το οποίο επιτρέπει στη θαλάσσια ζωή να το διασχίσει με ασφάλεια. Η δομή του Συλλέκτη είναι πιο συμπυκνωμένη προς το κέντρο, γεγονός που τον καθιστά ικανό να μαζεύει τα μακροπλαστικά. Οι μονάδες σε πραγματική κλίμακα δοκιμάστηκαν στο εργαστήριο υπό προσομοιωμένη αναταραχή νερού για να κατανοήσουν το βέλτιστο σχήμα για την παρακολούθηση μικροπλαστικών χωρίς να παρεμβαίνουν στη θαλάσσια ζωή. Κάθε μονάδα είναι εμπνευσμένη από κοράλλια και πρόκειται για μια τρισδιάστατη μοντελοποιημένη και τυπωμένη με τεχνολογία SLA χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένη ρητίνη.
Comments